Κατά τη διάρκεια ενός καύσωνα, η ύπαρξη του αφηγητή διαταράσσεται και αποπροσανατολίζεται. Όλα τα συνήθη σημεία αναφοράς του καταρρέουν. Για να ξεφύγει από την αγωνία που του προκαλεί η αίσθηση της οικολογικής καταστροφής, καταφεύγει σε ένα μικρό νησί της Μεσογείου. Ούτε εκεί όμως καταφέρνει να υπερβεί το επίμονο αίσθημα της υπαρξιακής ναυτίας: το νησί μοιάζει να χάνεται κάτω από τα πόδια του, και ως όνειρο και ως στέρεη γη.
