Το ότι η κοινωνία μας γηράσκει δημογραφικά είναι γεγονός αποδεδειγμένο και, μάλλον, ευτυχές. Αληθεύει όμως ότι, για το λόγο αυτό, γηράσκει και «δημοκρατικά»; Υφίσταται κάποια σύνδεση ανάμεσα στην ηλικία και την πολιτική αρετή; Είναι το ευ γηράσκειν μια πρόκληση προσωπική –και επομένως ηθική–, ή είναι ζήτημα κοινωνικό –και επομένως πολιτικό; Το βιβλίο Περί πολιτικού γήρατος εξερευνά αυτά και άλλα ερωτήματα από μια σύγχρονη οπτική, συνομιλώντας με το πιο κλασικό έργο για τα γηρατειά –Κικέρωνος Περί Γήρατος– μέσα από ένα υποβλητικό, λογοτεχνικό δοκίμιο που ακολουθεί την αρχαία παράδοση του φιλοσοφικού διαλόγου, είδος που ο Πλάτωνας καθιέρωσε ως το ιδανικό για την ελεύθερη πραγμάτευση θεμάτων ηθικής και πολιτικής, και που ο ίδιος ο Κικέρωνας εκλατίνισε έπειτα για να υπηρετήσει τη δυτική σκέψη.