Η Μικρή μας πόλη είναι ένα έργο νοσταλγικό που ζωντανεύει χαμένες(;) αξίες κι αφήνει στον θεατή μια πικρόγλυκη γεύση. Αν και απέχουμε μόλις έναν αιώνα, η απόσταση χωρική, χρονική και συναισθηματική μοιάζει πολύ μεγαλύτερη εξ αιτίας της αλλοτινής διάστασης που επιτείνεται από το μεταφυσικό επιστέγασμα. Στην Μικρή μας πόλη οι κάτοικοι ζουν τις χαρές της οικογενειακής ζωής, την ανεμελιά της παιδικής ηλικίας, τις αγωνίες της εφηβείας. Ο έρωτας είναι άδολος, πηγαίος, γνήσιος- δεν διδάσκεται, δεν χρησιμοποιείται, δεν λερώνεται από παιχνίδια εξουσίας, στείρους ανταγωνισμούς ή στυφές αυτοαναιρέσεις.