Υπήρξε «ένας από τους ευγενέστερους της ελληνικής πεζογραφίας και της δημοσιογραφίας, που τίμησε και τις δυο ιδιότητες με το έργο και την πολύχρονη θητεία του», όπως αναφέρεται χαρακτηριστικά στο σχετικό αποχαιρετιστήριο κείμενο της εφημερίδας «Αυγή» της οποίας υπήρξε για πολλά χρόνια συνεργάτης. Στους οικείους του εκφράζουμε τη συμπαράστασή μας.

O Γιώργος Ξ. Mατζουράνης δημοσίευσε το πρώτο βιβλίο του το 1964. Ήταν μια συλλογή διηγημάτων με τίτλο Σημείον επαφής, με θέμα τους αγώνες των Aφρικανών για την ανεξαρτησία τους. Tο βιβλίο σημείωσε τότε πέντε εκδόσεις στην Eλλάδα και στο εξωτερικό. Tην ίδια θεματολογία είχαν και τα διηγήματα της συλλογής Uhuru-Eλευθερία, που εκδόθηκε λίγους μήνες πριν από την πτώση της χούντας. Μετά την επιστροφή του στην Ελλάδα (1974), ανέλαβε την επιμέλεια των σελίδων για το βιβλίο στην «Αυγή», θέση την οποία διατήρησε μέχρι τη δεκαετία του ΄90, ενώ η λογοτεχνική του παραγωγή και η ερευνητική του δραστηριότητα επικεντρώθηκαν στα θέματα του απόδημου ελληνισμού, ιδιαίτερα των «γκασταρμπάιτερ» και των Ελλήνων της Γερμανίας γενικότερα. Στο πλαίσιο της ίδιας αυτής θεματικής, έγραψε επίσης τα βιβλία Ανάμεσα σε δύο κόσμους στο οποίο ανθολογεί «Συγγραφείς στη Γερμανία με ελληνικό διαβατήριο», Όπου κι αν είμαι ξένος (εκδ. Καστανιώτης) και Τα παιδιά του Νότου. Μας λένε Γκαστερμπάιτερ ...Και στην πατρίδα Γερμανούς (εκδ. Gutenberg), ενώ συμμετείχε σε συλλογικές εκδόσεις (Για τον Βαλτινό-κριτικά κείμενα, εκδόσεις Αίγιο), σε συνέδρια και ημερίδες (βλ. «Λογοτεχνία ανάμεσα σε δυο κόσμους» του Γιώργου Ματζουράνη, από τα πρακτικά του συμποσίου «Λογοτεχνία και Μετανάστευση» της Εταιρείας Συγγραφέων.

Ο Γιώργος Ματζουράνης ήταν, εκτός από μέλος της Εταιρείας Συγγραφέων, και μέλος της EΣHEA.