Ο Παναγιώτης Τσίτος γεννήθηκε στην Αθήνα και μεγάλωσε στο Ίλιον, Αττικής. Σπούδασε Κοινωνιολογία στο Πάντειο Πανεπιστήμιο Αθηνών και εν συνεχεία ολοκλήρωσε το Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα του τμήματος, με κατεύθυνση την Κοινωνική και Πολιτική Θεωρία.

Η επαφή του με την λογοτεχνία ξεκίνησε από σχετικά νεαρή ηλικία, κυρίως με έργα κλασσικών συγγραφέων, όπως ο Ντίκενς, ο Τολστόι και ο Ντοστογιέφσκι. Στη συνέχεια, στα χρόνια του πανεπιστημίου ήρθε σε επαφή με τον Μπουκόφσκι, τον Καμύ, τον Κάφκα, τον Ισμάνς, τους “καταραμένους ποιητές” και τη beat γενιά ( ιδίως τους Κέρουακ και Μπάροουζ), τα έργα των οποίων τον ενέπνευσαν να ασχοληθεί συστηματικά με την υπαρξιστική λογοτεχνία, τα ανθρώπινα πάθη και τη λογοτεχνία του περιθωρίου. Παράλληλα με τη λογοτεχνία, σημαντική επιρροή αποτέλεσε και η ενασχόληση του με τη φιλοσοφία, ιδίως η νιτσεϊκή και μετα- νιτσεϊκή σκέψη, έργα των Μάρξ, Χάιντεγγερ, Σαρτρ και Μαρκούζε, μεταξύ άλλων. Πέραν του γραπτού λόγου, παραστάσεις αντλεί τόσο από τη μουσική ( κλασσική τζαζ, bebop, rock, rap), όσο και από τον κινηματογράφο ( παραδείγμα η φιλμογραφία του Ντέιβιντ Λίντς).