(Dumitru Stăniloae) Γεννήθηκε το 1903 στην Τρανσυλβανία, τότε επαρχία της Αυστροουγγαρίας και πέθανε το 1993.

Σπούδασε φιλοσοφία στο Παν. Του Βουκουρεστίου και θεολογία στη Θεολογική Σχολή της Βουκοβίνας. Συνέχισε θεολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Έγινε διδάκτωρ της θεολογίας, και συνέχισε τις σπουδές του στο Μόναχο και το Βερολίνο, όπου παρηκολούθησε φιλοσοφία και ιστορία. Επιστρέφοντας στη Ρουμανία διορίζεται καθηγητής της Δογματικής στη Θεολογική Ακαδημία του Σίμπιου.

Η μητέρα του ήταν πολύ θρησκευόμενη, δυναμική και με πολλή αγάπη προς όλους τους ανθρώπους. Ήθελε, πάση θυσία, ο υιός της, ο Δημήτρης να γίνει ιερέας. Ο πατέρας του υπήρχε εικόνα εκείνου του σοφού χωριανού, ο οποίος μιλούσε λίγα, αλλά έλεγε πάντοτε σπουδαία πράγματα.

Σημαντικό σταυροδρόμι στην ζωή του π. Δημητρίου υπήρξε η επιλογή της ανώτατης σχολής, μετά την αποφοίτηση του λυκείου στο Μπράσοβ. Ο ίδιος ήθελε να σπουδάσει φιλοσοφία για να προσεγγίσει την σχολαστική. «Δεν ήξερα τι ήταν η σχολαστική» έλεγε αργότερα, «νόμιζα ότι επρόκειτο για σπουδαία φιλοσοφία» (Costa de Beauregard, σ. 17).

Κύρια έργα του στα ρουμανικά είναι η σχολιασμένη έκδοση σε 12 τόμους της Φιλοκαλίας,1945-1976, Ο Ιησούς Χριστός και η αποκατάσταση του ανθρώπου, 1943, και η περίφημη Δογματική του, 3 τόμοι 1978.