Γεννήθηκε στη Φιλιππούπολη της Ανατολικής Ρωμυλίας (σημερινή Βουλγαρία) το 1926 και από τη βρεφική του ηλικία μέχρι το θάνατό του έζησε στη Θεσσαλονίκη. Το πρώτο του λογοτεχνικό έργο το εξέδωσε το 1947. Το 1952 εκδίδεται το πρώτο του βιβλίο, η συλλογή διηγημάτων "Τα αγρίμια του άλλου δάσους" το οποίο πήρε πολύ καλές κριτικές. Το 1955 ιδρύεται το λογοτεχνικό περιοδικό "Νέα Πορεία" στο οποίο ήταν υπεύθυνος έκδοσης ως το θάνατό του. Για τη "Νέα Πορεία" τιμήθηκε από την Ακαδημία Αθηνών με το βραβείο Πέτρου Χάρη, το 2006. Έχει γράψει 16 συλλογές διηγημάτων και μυθιστορήματα, καθώς επίσης δοκίμια και ένα θεατρικό έργο. Το 1962 μαζί με άλλους ήταν ιδρυτικό μέλος της Εταιρείας Λογοτεχνών Θεσσαλονίκης. Διετέλεσε μέλος σε πολλά συμβούλια και επιτροπές γύρω από πνευματικά και καλλιτεχνικά θέματα, ενώ έκανε ομιλίες στην Αθήνα, τη Θεσσαλονίκη και τη λοιπή Ελλάδα. Το 1962 υπήρξε ιδρυτικό μέλος της Εταιρείας Λογοτεχνών Θεσσαλονίκης και παρέμεινε στην θέση της γραμματείας έως το 1980 οπότε και εκλέχθηκε πρόεδρος, θέση που διατήρησε μέχρι το τέλος. Παντρεμένος με την ποιήτρια Ρούλα Αλαβέρα, απέκτησαν μαζί δύο παιδιά. Έργα του έχουν μεταφραστεί στα γερμανικά, φλαμανδικά, ιταλικά, βουλγαρικά, σουηδικά, σερβικά, πολωνικά.